Eddy Vandervaeren,
Ondertussen in de Ardennen ... de schaamte voorbij.
‘’Beste,
Op vrijdag 16 juli begonnen wij na de overstromingen een inzamelactie voor het dorpje fraipont. 1 van ons kende er iemand persoonlijk en het leek ons nuttig en eervol om een getroffen dorp hoop te bieden. Diezelfde vrijdag trokken we met een hoop gerief naar ginder en wat was de dankbaarheid groot! Wat bleek, op dat moment 3 dagen na dat het dorp getroffen werd door de ondertussen welbekende overstromingen, was er nog niets van hulp geweest. Geen rood kruis, geen leger, niets. We begrepen echter dat het een uitzonderlijke situatie was in een zeer groot gebied. Niemand kan overal tegelijk zijn natuurlijk. We besloten ons gewoon verder in te zetten voor dit dorp en de omliggende dorpjes. Dan plots op zaterdag bericht van het rode kruis, om geld te geven en geen spullen in te zamelen. Gelukkig gaven wij hier geen gehoor aan.. Anders hadden de inwoners van fraipont nog steeds geen eten. Het was zo een succes dat we op woensdag 21/7 een stop hebben gezet op onze inzameling, op dat moment hadden we al iets van een 120 ton aan spullen tot ginder gekregen! Zo wat elke dag ging er wel iemand richting daar om warm eten te maken en uit te delen, of met een verse lading kuisgerief. Wat er echter nu aan het gebeuren is, tart elke verbeelding. Woensdag 28 juli, ongeveer een half uur nadat ik zelf ter plaatse was aangekomen met een nieuwe lading poetsgerief, kwam er een groepje mensen aan die deze verse lading gewoon mee nam. Toen we er iets van zeiden werden we zeer onbeleefd behandeld door wat later vrijwilligers van het rode kruis bleken te zijn. Kleine nuance, met dit bericht wil ik niet alle vrijwilligers van het rode kruis door het slijk halen. Velen van hen doen echt topwerk! Het gaat hier echt om iets wat wij op dit moment meemaken en niet door de beugel kan. Shoutout aan alle vrijwilligers die zich echt uit de goedheid van hun hart inzetten! Het 'bloed geven' en opleidingen in reanimatie en dergelijke, ook de medische bijstand bij evenementen is broodnodig! Een koppel van ons groepje dat daar op 'vakantie' is, liet ons vandaag weten dat het zaaltje waar als onze hulpmiddelen opgeslagen zijn gekaapt is. Alles wordt aangeslagen en enkele mensen die daar ook al enkele dagen vrijwillig hun vrije tijd opgeven om daar te helpen zijn zelfs onder politiebegeleiding weggevoerd. Dit omdat ze niet akkoord gaan met hoe de dingen daar lopen. Ook moet iedereen van ons daar weg, niet gewoon lijdzaam toekijken hoe al ons harde werk gekaapt wordt.. nee echt gewoon vertrekken. Politie is ter plaatse, alsof wij de criminelen zijn. Dit is hoe het rode kruis zich uit de schaamte probeert te werken. De schaamte voor de verdwenen 5 miljoen, de schaamte voor het weigeren van hulpmiddelen en het bedelen om geld. Wij steken hier al bijna 2 weken, 2 volledige weken al onze vrije tijd in. De inwoners van het dorp zijn ondertussen al echt vrienden geworden. Alles ging prima, alles kwam bij wie het echt nodig had. En dan dit...
Een zwaar teleurgestelde burger.’’