Z Flashback naar 29 oktober 2021, het hoogtepunt van de coronacrisis. Besmettingen en ziekenhuisbedden vullen zich sneller dan de glazen op een vrijdagavondborrel. En daar zit onze held, Tom de Nooijer, aan de ronde tafel bij Omroep Gelderland, klaar om de wereld te vertellen waarom hij de prik niet heeft gehaald. Tegenover hem een infectioloog van het Radboudumc, die waarschijnlijk dacht Tom even een lesje te leren over maatschappelijke verantwoordelijkheid.

"Tom, je hoort het toch?" zegt ze, nadat ze net heeft verkondigd dat de zorg op instorten staat omdat ongevaccineerden zoals Tom blijkbaar de operatiekamers bezet houden. Alsof Tom persoonlijk aan de deur van het ziekenhuis staat om te zorgen dat niemand zijn amandelen kan laten knippen.

En dan, alsof ze de troefkaart uitspeelt in een potje poker, gooit ze "ja maar, naastenliefde?" op tafel. Tom, niet iemand die snel uit het veld geslagen is, had natuurlijk zijn antwoord klaar. Maar wat hij eigenlijk wilde, was de spotlight richten op de opeenstapeling van gebroken beloftes door onze toenmalige minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Hugo de Jonge. Want laten we eerlijk zijn, als er een Olympische medaille was voor het breken van beloftes, dan had Hugo de gouden plak al lang en breed in zijn prijzenkast hangen.