* MISSCHIEN TOCH NOG IETS TE MOEILIJK - IK LEG HET JE UIT *
* Incarnatie * reïncarnatie * wedergeboorte *
Ik zei al eerder dat het leven van de mens als doel heeft om Gods Verwerkelijkt te worden, het is duidelijk dat we dat niet in het bestek van èèn leven kunnen.
Het evolutieproces is gebaseerd op het proces van wedergeboorte; de methode waardoor de evolutie van ons bewustzijn plaatsvindt is reïncarnatie.
Groepen zielen komen in incarnatie onder twee wetten, en wel de Wet van wedergeboorte en de Wet van oorzaak en gevolg, de belangrijkste Wet is die Wet van oorzaak en gevolg.
En die kun je op een aantal manieren zien, wetenschappelijk kun je zeggen dat het de wet van actie en reactie is, die, zoals bekend, tegengesteld en even sterk zijn.
Elk van onze gedachten en onze daden zet onder deze wet een oorzaak in gang; we creëren aldoor oorzaken, de gevolgen van deze oorzaken bepalen ons leven, ten goede of ten kwade, op dit moment bepalen we de rest van ons leven en ons volgende leven, we ontvangen dat wat karma genoemd wordt.
De wet van karma is de wet van oorzaak en gevolg, de gevolgen van onze vroegere daden, goed of slecht, scheppen de omstandigheden voor de volgende levensperioden.
In dit leven of wanneer we terug keren in ons volgende lichaam, de ziel creëert op magische wijze een reeks lichamen waarin zij zich te zijner tijd als ziel werkelijk kan uitdrukken.
In dit stadium zijn we een flink eind op weg naar het einde van het evolutieproces, het vergt honderdduizenden incarnaties om dat stadium te bereiken.
Maar wanneer het eenmaal bereikt is en de ziel bekijkt haar weerspiegeling (de man of vrouw incarnatie) en ziet dat die begint te reageren op haar ( zielenhoedanigheid en goddelijker ) wordt.
Onzelfzuchtiger, altruïstischer, meer begaan met anderen en niet slechts met de bevrediging van de eigen wensen, dan stimuleert zij het voertuig en begint een proces dat de evolutionaire reis tot een einde brengt, het proces van inwijding.
Inwijding is in het leven geroepen om het evolutieproces te versnellen.
Het is niet noodzakelijk, we zouden ook zonder kunnen evolueren, maar het zou miljoenen en miljoenen jaren langer duren om tot het punt te komen waar we nu zijn, er zijn vijf grote planetaire inwijdingen die leiden tot volmaaktheid.
Wat gebeurt er met ons als we dood gaan?
Dat is afhankelijk van welk punt van de ladder in evolutie bereikt hebben, als we niet zover geëvolueerd zijn (en het grootste deel van de mensen is niet ver geëvolueerd), dan komen we snel terug in incarnatie, de machtige magneet van evolutie brengt ons steeds opnieuw van reïncarnatie terug in incarnatie.
Omdat we veel moeten leren ons te herinneren hebben we vaak les nodig, levenservaring, steeds opnieuw, willen we ooit verder komen, als we wat verder geëvolueerd zijn, incarneren we in groepen, in gezinsverband en grotere familieverbanden.
We zijn allemaal moeder geweest en vader, broer, kind, grootvader enz, steeds maar weer, op die manier creëren we karmische banden, die houden de groepen bijeen.
En ze maken het ook mogelijk om in een relatief beperkte kring onze karmische schulden te vereffenen, totdat ze afgelost zijn, wanneer we leren gèèn schade te berokkenen, overwinnen we karma.
Er komt een tijd dat de ziel zich zo krachtig door haar weerspiegeling, de man of vrouw in incarnatie, manifesteert dat hij of zij stopt met al teveel negatief karma te creëren en min of meer onschadelijk wordt.
Zo zien we hoe belangrijk onschadelijkheid is in alle menselijke relaties, door destructief te zijn creëren we negatief karma en dat moeten we vereffenen.
We worden geboren met dit karma, maar alle onfortuinlijkheden in ons leven, de pijn en het lijden worden afgedaan als pech, maar het is het directe gevolg van ons karma.
De ziel en het lichaam scheiden tussen deze incarnaties in, het lichaam keert terug tot stof, behalve dat èèn permanent atoom van ons lichaam overblijft.
Samen met èèn permanent atoom van het emotionele en èèn van het mentale voertuig, rond deze drie permanente atomen schept de ziel het nieuwe lichaam op het fysieke, het emotionele en mentale gebied.
We komen op precies het zelfde niveau, trillingsniveau dus, in incarnatie waar we gebleven waren en dat is het trillingsgetal van de drie permanente atomen.
En hoe zit het met de tijd tussen twee levens in?
Wanneer we niet ver gevorderd zijn, zijn we niet lang uit incarnatie.
We gaan nogal snel in en uit, verder ontwikkeld hebben we een relatief langere perioden in wat pralaya genoemd wordt, het pralaya is net zo iets als stilstand er gebeurt niets.
Je evolueert niet, maar er ontstaat een oneindige gelukzaligheid, die van tijd tot tijd wordt onderbroken als jij weer aan de beurt bent en in incarnatie wordt geroepen.
Iedereen heeft incarnaties als man of vrouw.
Niet perse om en om: je kunt twee of drie keer incarneren als man, dan weer die keren als vrouw of èèn keer als man of vrouw, we komen in groepsverbanden meestal familie groepen.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen er komen nieuwe mensen bij die een andere energie inbrengen, een andere hoedanigheid, andere ervaringen maar zijn deel van de familie en de karmische banden en knopen gecreëerd door ons eigen egoïsme.
Meestal incarneer je daar waar je ophield. bv. in Europa of in Azië of elders, het hoeft niet maar meestal wel wij zijn allen Godskinderen en hebben allemaal dezelfde mogelijkheden.
Aan het einde van het evolutieproces ontwikkelen de ingewijden van de wereld, die het evolutieproces bewust ondergaan, uiteindelijk continuïteit van bewustzijn.
Zij incarneren omdat ze het plan kennen en komen om het plan uit te voeren en niet alleen uit karmische noodzaak, hoewel er nog wel enig karmische noodzaak zal zijn.
In licht * Giorly *
* MISSCHIEN TOCH NOG IETS TE MOEILIJK - IK LEG HET JE UIT *
* Incarnatie * reïncarnatie * wedergeboorte *
Ik zei al eerder dat het leven van de mens als doel heeft om Gods Verwerkelijkt te worden, het is duidelijk dat we dat niet in het bestek van èèn leven kunnen.
Het evolutieproces is gebaseerd op het proces van wedergeboorte; de methode waardoor de evolutie van ons bewustzijn plaatsvindt is reïncarnatie.
Groepen zielen komen in incarnatie onder twee wetten, en wel de Wet van wedergeboorte en de Wet van oorzaak en gevolg, de belangrijkste Wet is die Wet van oorzaak en gevolg.
En die kun je op een aantal manieren zien, wetenschappelijk kun je zeggen dat het de wet van actie en reactie is, die, zoals bekend, tegengesteld en even sterk zijn.
Elk van onze gedachten en onze daden zet onder deze wet een oorzaak in gang; we creëren aldoor oorzaken, de gevolgen van deze oorzaken bepalen ons leven, ten goede of ten kwade, op dit moment bepalen we de rest van ons leven en ons volgende leven, we ontvangen dat wat karma genoemd wordt.
De wet van karma is de wet van oorzaak en gevolg, de gevolgen van onze vroegere daden, goed of slecht, scheppen de omstandigheden voor de volgende levensperioden.
In dit leven of wanneer we terug keren in ons volgende lichaam, de ziel creëert op magische wijze een reeks lichamen waarin zij zich te zijner tijd als ziel werkelijk kan uitdrukken.
In dit stadium zijn we een flink eind op weg naar het einde van het evolutieproces, het vergt honderdduizenden incarnaties om dat stadium te bereiken.
Maar wanneer het eenmaal bereikt is en de ziel bekijkt haar weerspiegeling (de man of vrouw incarnatie) en ziet dat die begint te reageren op haar ( zielenhoedanigheid en goddelijker ) wordt.
Onzelfzuchtiger, altruïstischer, meer begaan met anderen en niet slechts met de bevrediging van de eigen wensen, dan stimuleert zij het voertuig en begint een proces dat de evolutionaire reis tot een einde brengt, het proces van inwijding.
Inwijding is in het leven geroepen om het evolutieproces te versnellen.
Het is niet noodzakelijk, we zouden ook zonder kunnen evolueren, maar het zou miljoenen en miljoenen jaren langer duren om tot het punt te komen waar we nu zijn, er zijn vijf grote planetaire inwijdingen die leiden tot volmaaktheid.
Wat gebeurt er met ons als we dood gaan?
Dat is afhankelijk van welk punt van de ladder in evolutie bereikt hebben, als we niet zover geëvolueerd zijn (en het grootste deel van de mensen is niet ver geëvolueerd), dan komen we snel terug in incarnatie, de machtige magneet van evolutie brengt ons steeds opnieuw van reïncarnatie terug in incarnatie.
Omdat we veel moeten leren ons te herinneren hebben we vaak les nodig, levenservaring, steeds opnieuw, willen we ooit verder komen, als we wat verder geëvolueerd zijn, incarneren we in groepen, in gezinsverband en grotere familieverbanden.
We zijn allemaal moeder geweest en vader, broer, kind, grootvader enz, steeds maar weer, op die manier creëren we karmische banden, die houden de groepen bijeen.
En ze maken het ook mogelijk om in een relatief beperkte kring onze karmische schulden te vereffenen, totdat ze afgelost zijn, wanneer we leren gèèn schade te berokkenen, overwinnen we karma.
Er komt een tijd dat de ziel zich zo krachtig door haar weerspiegeling, de man of vrouw in incarnatie, manifesteert dat hij of zij stopt met al teveel negatief karma te creëren en min of meer onschadelijk wordt.
Zo zien we hoe belangrijk onschadelijkheid is in alle menselijke relaties, door destructief te zijn creëren we negatief karma en dat moeten we vereffenen.
We worden geboren met dit karma, maar alle onfortuinlijkheden in ons leven, de pijn en het lijden worden afgedaan als pech, maar het is het directe gevolg van ons karma.
De ziel en het lichaam scheiden tussen deze incarnaties in, het lichaam keert terug tot stof, behalve dat èèn permanent atoom van ons lichaam overblijft.
Samen met èèn permanent atoom van het emotionele en èèn van het mentale voertuig, rond deze drie permanente atomen schept de ziel het nieuwe lichaam op het fysieke, het emotionele en mentale gebied.
We komen op precies het zelfde niveau, trillingsniveau dus, in incarnatie waar we gebleven waren en dat is het trillingsgetal van de drie permanente atomen.
En hoe zit het met de tijd tussen twee levens in?
Wanneer we niet ver gevorderd zijn, zijn we niet lang uit incarnatie.
We gaan nogal snel in en uit, verder ontwikkeld hebben we een relatief langere perioden in wat pralaya genoemd wordt, het pralaya is net zo iets als stilstand er gebeurt niets.
Je evolueert niet, maar er ontstaat een oneindige gelukzaligheid, die van tijd tot tijd wordt onderbroken als jij weer aan de beurt bent en in incarnatie wordt geroepen.
Iedereen heeft incarnaties als man of vrouw.
Niet perse om en om: je kunt twee of drie keer incarneren als man, dan weer die keren als vrouw of èèn keer als man of vrouw, we komen in groepsverbanden meestal familie groepen.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen er komen nieuwe mensen bij die een andere energie inbrengen, een andere hoedanigheid, andere ervaringen maar zijn deel van de familie en de karmische banden en knopen gecreëerd door ons eigen egoïsme.
Meestal incarneer je daar waar je ophield. bv. in Europa of in Azië of elders, het hoeft niet maar meestal wel wij zijn allen Godskinderen en hebben allemaal dezelfde mogelijkheden.
Aan het einde van het evolutieproces ontwikkelen de ingewijden van de wereld, die het evolutieproces bewust ondergaan, uiteindelijk continuïteit van bewustzijn.
Zij incarneren omdat ze het plan kennen en komen om het plan uit te voeren en niet alleen uit karmische noodzaak, hoewel er nog wel enig karmische noodzaak zal zijn.
In licht * Giorly *